Birleşmiş Milletler (BM) destekli Entegre Gıda Güvenliği Aşama Sınıflandırması (IPC), cuma günü yayımladığı raporda Gazze’de ilk kez kıtlık yaşandığını resmen duyurdu. Raporda, kıtlığın yalnızca mevcut bir gerçeklik değil, aynı zamanda ilerleyen dönemde daha geniş alanlara yayılma riski taşıdığı vurgulandı.
BM İnsan Hakları Yüksek Komiseri Volker Türk, Gazze’de yaşanan insani krize ilişkin sert açıklamalarda bulundu. Türk, “Gazze’deki kıtlık, İsrail hükümetinin eylemlerinin doğrudan sonucudur” ifadelerini kullanarak, sivillerin aç bırakılmasının uluslararası hukuka göre savaş suçu teşkil ettiğini söyledi.
132 Bin Çocuğun Hayatı Tehdit Altında
IPC raporuna göre, Gazze Şehri’nde kıtlığın varlığı doğrulandı. Raporda, yetersiz beslenmenin özellikle çocuklar üzerinde yıkıcı etkiler yarattığına dikkat çekildi. Mayıs ayındaki verilerin iki katına çıktığına işaret eden rapor, Haziran 2026’ya kadar beş yaş altı 132.000 çocuğun yaşamının risk altında olduğunu, bunların 41.000’inin ise ciddi derecede yetersiz beslenme sorunu yaşadığını kaydetti.
Uzmanlara göre, temel gıda ve ilaçlara erişimdeki kısıtlamalar, bölgedeki çocukların hayatta kalma şansını her geçen gün daha da azaltıyor. Gazze’de yaşanan açlık krizinin, özellikle savunmasız gruplar üzerinde geri dönülmez sağlık sorunları yaratabileceği uyarısı yapıldı.
“İnsan Yapımı Felaket”
BM Genel Sekreteri Antonio Guterres de kıtlık ilanının ardından yaptığı açıklamada, “Gazze’deki kıtlık insan yapımı bir felakettir” dedi. Guterres, bölgedeki insani yardımların önündeki engellerin kaldırılması çağrısında bulunarak, uluslararası toplumun acilen harekete geçmesi gerektiğini vurguladı.
BM yetkilileri, kıtlığın yayılmasını önlemek için Gazze’ye kesintisiz insani yardım koridorları açılması gerektiğini, aksi takdirde ölümlerin hızla artabileceğini ifade ediyor.
Volker Türk’ün “Gazze’nin aç bırakılması savaş suçudur” sözleri, uluslararası arenada geniş yankı uyandırdı. İnsan hakları örgütleri de uzun süredir Gazze’deki ablukanın siviller üzerinde yıkıcı sonuçlar doğurduğunu, temel ihtiyaçlara erişimin engellenmesinin uluslararası insancıl hukuk kurallarına aykırı olduğunu savunuyor.
